Για ακόμη μία φορά θα σου γράψω για τα βιβλία που διάβασα τον τελευταίο καιρό.
Αλαίν ντε Μποττόν, Η παρηγοριά της φιλοσοφίας, Εκδόσεις Πατάκη, σελ. 329
Μονάλντι & Σόρτι, Το μυστικό, Εκδόσεις Διήγηση, σελ. 896
Δεν είμαι άνθρωπος που προτιμώ τα "φιλοσοφικά", "βαριά", "ποιοτικά", "ψαγμένα" ή όπως αλλιώς θέλεις να τα πεις, βιβλία. Το πρώτο λοιπόν βρέθηκε μπροστά μου και απλά το άνοιξα, και απλά το διάβασα. Είναι ένα ευχάριστο βιβλίο, του οποίου μπορεί να μη μου άρεσε η αρχή και το τέλος, αλλά μου άρεσε. Δεν το περίμενα. Είναι ένα ευχάριστο βιβλίο, όχι βαρύ, όπως θα περίμενε κανείς, που σε βάζει να σκεφτείς κάποια πράγματα χωρίς να σε προβληματίσει ιδιαίτερα.
Το δεύτερο βιβλίο, παρόλο που είναι από αυτά που προτιμώ να διαβάζω, με απογοήτευσε! Μου φάνηκε πολύ μπερδεμένο, και λες και ο σκοπός των συγγραφέων ήταν να γράψουν ένα τεράστιο βιβλίο, και έψαχναν τρόπο να γεμίσουν σελίδες χωρίς να σκεφτούν πως αυτό αν δεν έχει το ανάλογο περιεχόμενο θα κουράσει και θα μπερδέψει τον αναγνώστη. Με κόπο το τελείωσα, γιατί ήλπιζα πως ίσως στο τέλος με κερδίσει.
Αν ψάχνεις να διαβάσεις κάτι, σίγουρα σου προτείνω το πρώτο.
Εσύ τι μου προτείνεις;
Τα λέμε σύντομα...
p.s. Αν θέλεις να διαβάσεις τη γνώμη μου για περισσότερα βιβλία, ρίξε μια ματια σε summer love #1, summer love #2, summer love #3, summer love #4, summer love #5.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου