Summer love...#2

Πρόσφατα έκανα την πρώτη μου ανάρτηση με τίτλο summer love... στην οποία(όπως προδίδει κι ο τίτλος) σας μίλησα για την καλοκαιρινή μου αγάπη. Σήμερα θα κάνω τη δεύτερη ανάρτηση αυτής της "σειράς" και θα σας γράψω για ακόμη τρία βιβλία που διάβασα. Προτίμησα να μην αλλάξω τον τίτλο, άσχετα αν το καλοκαίρι τελείωσε, γιατί η σημερινή ανάρτηση είναι συνέχεια της προηγούμενης. Δεν ξέρω αν θα υπάρξει σύντομα τρίτη ανάρτηση αυτής της σειράς, γιατί φαντάζομαι πως θα ξαναέχω τόσο ελεύθερο χρόνο ξανά μόνο όταν έρθει το επόμενο καλοκαίρι. Αν πάντως δείτε κάποια στιγμή ξανά ανάρτησή μου με τίτλο summer love...#3 αυτό θα σημαίνει πως υπάρχουν κι άλλα βιβλία τα οποία διάβασα και για τα οποία θα σας πω λίγα λόγια. 

Πάμε λοιπόν να δούμε τί διάβασα τις τελευταίες μέρες...

Victoria Hislop, Το Νήμα, Εκδ. Διόπτρα, 607 σελίδες.

Αυτό που μου άρεσε σε αυτό το βιβλίο είναι ότι μιλάει για την ιστορία της Θεσσαλονίκης, όπου και μένω. Μιλάει για το πως αντέχει μία αγάπη ακόμα κι αν υπάρχουν πολλά εμπόδια και για το πως οι σχέσεις των ανθρώπων μπορούν να είναι αληθινές, ανεξάρτητα από την καταγωγή του καθενός ή το θρήσκευμά του. 

Πολύ ωραίο βιβλίο. 

Κατά τη γνώμη μου δεν είναι καλύτερο από Το Νησί. Δεν ξέρω γιατί, αλλά Το Νησί εξακολουθεί να είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία ever.

Αναστασία Καλλιοντζή, Μη μου λες αντίο, Εκδ. Οίκος Λιβάνη, 614 σελίδες.

Τρελάθηκα!

Μου άρεσε πάρα μα πάρα πολύ η ιστορία που εξελίσσεται στο συγκεκριμένο. Ένας έρωτας δυνατός, δύο άνθρωποι που αγαπήθηκαν χωρίς προηγούμενο και που κανένας από τους δύο δεν μπορεί να τον ελέγξει, ή να ξεφύγει από αυτόν.

Και όπως ήταν φυσικό, εφόσον το διάβασα κάθισα και είδα όλα τα επεισόδια της σειράς Μη μου λες αντίο που έγινε πριν χρόνια(ΑΝΤ1). Μπορεί να μην ανταποκρίνεται 100% στο βιβλίο, όμως μπορεί κανείς να καταλάβει την ένταση και το μέγεθος αυτού του έρωτα, όπως και το πόσο βασανίζονται εσωτερικά οι πρωταγωνιστές.

Δημήτρης Μπουραντάς, Μιλώντας στα παιδιά μου για την πραγματικά επιτυχημένη προσωπική και επαγγελματική ζωή, Εκδ. Πατάκη, 260 σελίδες.

Αυτό το βιβλίο όπως καταλαβαίνετε δεν έχει καμία σχέση με τα άλλα. Είναι ένα βιβλίο με συμβουλευτικό χαρακτήρα για το πως να αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους, τη δουλειά μας, και τον εαυτό μας γενικότερα.

Επειδή γενικά έχω διαβάσει αρκετά βιβλία τέτοιου είδους, δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα. Δεν παύει όμως να είναι ένα ωραίο βιβλίο.

Αυτά λοιπόν από μένα για σήμερα.

Τα λέμε σύντομα..

Summer Love...

Πάνε μέρες από την τελευταία φορά που έγραψα εδώ.. Ένα πράγμα φταίει για αυτό! Η καλοκαιρινή μου αγάπη! Σταθερή κάθε χρόνο! Ποια; Το διάβασμα! Ναι, καλά διαβάσατε, το διάβασμα! Εδώ και 2 εβδομάδες περίπου δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο. Το ένα τελειώνω, το άλλο αρχίζω. Πήρα φόρα και δε σταματάω! Σήμερα λοιπόν θα σας πω λίγα πράγματα για τα βιβλία που διάβασα.

Ξεκίνησα με το Inferno του Dan Brown. Εκδόσεις Ψυχογιός, 667 σελίδες.

Είμαι από τα άτομα που τα βιβλία του Dan Brown μου αρέσουν πάρα πολύ και δεν με αφήνουν να τα αφήσω. Σε 1-2 μέρες το πολύ το διάβασα. Πάρα πολύ ωραίο και πάρα πολύ συναρπαστικό. Δε θα σας πω παραπάνω, γιατί μπορεί κάποιος να θέλει να το διαβάσει. Πάντως είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα βιβλία του, και θεωρώ πως απευθύνεται σε πιο ευρύ κοινό απ' ότι τα υπόλοιπά του.

Δεύτερο σε σειρά ήταν ο Κώδικας ντα Βίντσι και πάλι του Dan Brown. Εκδοτικός οικ. Λιβάνη, 604 σελίδες.

Αυτό μου πήρε περισσότερο καιρό να το τελειώσω διότι έχω δει την ταινία. Πράγμα που σημαίνει πως δεν είχα την αγωνία που έχεις όταν δεν ξέρεις τί πρόκειται να συμβεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μου άρεσε κι αυτό το βιβλίο πολύ.

Συνέχισα με Το έρημο σπίτι της Ρόζαμουντ Πίλτσερ, Εκδ. Ωκεανίδα, 186 σελίδες.

Πολύ ωραίο και αυτό. Πιο ευχάριστο, πιο απλό, και πιο μικρό από τα υπόλοιπα που διάβασα τις τελευταίες μέρες. Αγαπημένο μου βιβλίο της συγκεκριμένης είναι το Ψάχνοντας για κοχύλια.

Επόμενο Ο τελευταίος χορός της Victoria Hislop, Εκδ. Διόπτρα, 206 σελίδες.

Το συγκεκριμένο με απογοήτευσε. Παρόλο που έγραψε ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία(Το νησί) θεωρώ πως το συγκεκριμένο, ήταν απλά μια "πρόχειρη" δουλειά. Ή απλά μπορεί να ήθελε να γράψει ένα απλό κι εύκολο βιβλίο για την παραλία.

Τέλος, Η δύναμη της Rhonda Byrne, εκδ. οικ. Λιβάνη 250 σελίδες.

Δεν ξετρελάθηκα ούτε με αυτό. Πιστεύω πως η φήμη του είναι πολύ μεγαλύτερη απ' ότι θα έπρεπε. Και αυτό είναι ένα ευχάριστο απλό βιβλίο που δίνει "συμβουλές" για το πως να αντιμετωπίζουμε πολλά πράγματα στη ζωή μας.

Αυτή είναι λοιπόν η καλοκαιρινή αγάπη που κάθε χρόνο κάνει τις μέρες μου(και τις νύχτες μου) να περνούν και που δε μου αφήνει ιδιαίτερο χρόνο για άλλα πράγματα.

Τελειώνω ακόμη ένα βιβλίο σήμερα, αλλά για αυτό θα σας μιλήσω σε επόμενο post αν ενδιαφέρεστε και αν σας άρεσε και το συγκεκριμένο.

Καλό φθινόπωρο σας εύχομαι και τα λέμε σύντομα...