books #12: Ζήσε καλύτερα με λιγότερα

Παρόλο που σε γενικές γραμμές προτιμώ τα μυθιστορήματα, τον τελευταίο καιρό αγόρασα διαφορετικού τύπου βιβλία. Με τον καιρό θα σου γράψω για όλα. Σήμερα την τιμητική του έχει το Ζήσε καλύτερα με λιγότερα(all you need is less: minimalist living for maximum happiness τίτλος πρωτοτύπου), Vicki Vrint, εκδόσεις Ψυχογιός, 159 σελίδες.

Θα σου πω ότι μου άρεσε πολύ. Από πολλές απόψεις. Καταρχήν η εικονογράφησή του είναι απλή, όμορφη και σε ηρεμεί, σου δημιουργεί θετική προδιάθεση. Είναι τυπωμένο στην Ε.Ε. σε χαρτί ελεύθερο χημικών ουσιών, προερχόμενο αποκλειστικά και μόνο από δάση που καλλιεργούνται για την παραγωγή χαρτιού. Και ναι, είναι σημαντικό και αυτό μιας και καλό είναι να έχουμε σωστή "ηθική" και στα βιβλία. Έχει βολικό μέγεθος για να το παίρνεις μαζί σου χωρίς να σε βαραίνει.

Εννοείται μου άρεσε και το περιεχόμενο και η δομή του βιβλίου. Θεωρώ ότι θα φανεί χρήσιμο σε όλους. Επίσης πιστεύω ότι είναι ένα βιβλίο που μπορείς να το διαβάζεις ξανά και ξανά ανά τακτά χρονικά διαστήματα γιατί θα έχει να σου δώσει κάτι σε διάφορες και διαφορετικές φάσεις της ζωής σου. Είναι γεμάτο συμβουλές για μικρά, απλά, καθημερινά πράγματα- αλλά όχι ασήμαντα- που μπορείς να εφαρμόσεις για να βελτιώσεις τη ζωή σου σε διάφορους τομείς. Επίσης σου δίνει τροφή για σκέψη και περαιτέρω διάβασμα/έρευνα αν το επιθυμείς. Κατά τη γνώμη μου είναι ένα βιβλίο κατάλληλο για δώρο για όλους τους ανθρώπους της ζωής μας. Όλοι θα βρουν κάτι χρήσιμο για τη δικιά τους ζωή διαβάζοντάς το. 

Το έχεις διαβάσει;

Τα λέμε σύντομα...

p.s. Μέχρι τώρα όλες οι κριτικές βιβλίων που έγραφα είχαν τίτλο summer love. Αποφάσησα να το αλλάξω σε books #.., για πιο εύκολη αναζήτηση. Οπότε όλα τα υπολοιπα βιβλία για τα οποία έχω γράψει θα τα βρεις στις αναρτήσεις summer love #1- #11, και από εδώ και πέρα books #12 και εξής. 

Summer love #11

Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που έκανα προπαραγγελία βιβλίου. Ψάχνοντας μια μέρα στο internet για βιβλία, πέφτω πάνω στο καινούριο βιβλίο του Dan Brown. Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη, μιας και δεν είχα ακούσει το πραραμικρό για αυτό. Δεν έχασα λοιπόν ευκαιρία και χωρίς να διαβάσω καν την υπόθεσή του-έτσι για να είναι η αγωνία μου μεγαλύτερη-απλά το παρήγγειλα. Έφτασε στα χέρια μου χθες, και σε λιγότερο από ένα 24ώρο το τελείωσα και έσπευσα να σου γράψω τη γνώμη μου.

Origin, Dan Brown, Εκδόσεις Ψυχογιός, σελ.660.

Πρόκειται για ένα "γεμάτο" βιβλίο. Δεν σε αφήνει να βαρεθείς, σου εξάπτει την περιέργεια να δεις τι γίνεται παρακάτω και ως βιβλίο του Dan Brown δεν το αφήνεις από τα χέρια σου αν δε φτάσεις στην τελευταία σελίδα του. Ναι, πολλοί λένε ότι τα βιβλία του μοιάζουν, αλλά εγώ θα προσθέσω ότι όλα έχουν κάτι καινούριο να σου πουν, να σε βάλουν να σκεφτείς(food for thought που λένε και οι φίλοι μας). Δεν είναι το αγαπημένο μου βιβλίο του Dan Brown, μιας και κατά τη γνώμη μου τα Inferno, Χαμένο Σύμβολο, Κώδικας Da Vinci και Illuminati είναι πιο δυνατά, ακόμα πιο μυστηριώδη και ανατρεπτικά, αλλά σίγουρα σου προτείνω να το διαβάσεις καθώς κάθε βιβλίο του είναι και ένας καινούριος κόσμος μυστηρίου, αρχιτεκτονικής και προβληματισμού. Αν είσαι φαν του Dan Brown και διαβάσεις το Origin μην ξεχάσεις να μου γράψεις τη γνώμη σου στα σχόλια.

Περιμένω και τις δικές σου προτάσεις για ωραία βιβλία.

Τα λέμε σύντομα...

Υ.Γ. Αν θέλεις να διαβάσεις τη γνώμη μου και για κάποια ακόμη βιβλία το Dan Brown μπορείς να ρίξεις μια ματιά εδώ κι εδώ. 

Summer love #10

Τον τελευταίο καιρό όπως καταλαβαίνεις, με το που τελειώνω ένα βιβλίο, ξεκινάω το επόμενο. Γι' αυτό και οι αναρτήσεις book reviews είναι συχνές τώρα τελευταία.

Νίκος Δαββέτας, Η Εβραία νύφη, Εκδόσεις Μεταίχμιο, σελ. 253

Στεφανία Γρηγορίου, Μάθε με να σ' αγαπώ, Εκδόσεις Λογειον, σελ. 173

Θα σου πω απλά πως κανένα από τα 2 δεν με "κέρδισε". Παρόλο που σαν υποθέσεις και τα 2 μου φάνηκαν ενδιαφέροντα, δεν είναι από τα βιβλία που θα σου πω "πρέπει" να διαβάσεις. Αυτό όμως παθαίνω, όπως σου έχω ξαναγράψει, όταν διαλέγω βιβλία που είναι όχι τόσο στα γούστα μου. Λίγο περισσότερο μου άρεσε το μάθε με να σ' αγαπώ, πράγμα το οποίο δε συνέβη από την αρχή του βιβλίου. Και σκέψου ότι η Εβραία νύφη σαν υπόθεση μου άρεσε περισσότερο. 

Σύντομα εννοείται θα βρεις κι άλλα book reviews εδώ, γι' αυτό, αν τα βιβλία είναι και δικός σου έρωτας, μείνε συντονισμένη!

Μέχρι τότε, μπορείς να δεις τη γνώμη μου για περισσότερα βιβλία εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ.

Ποια από τα βιβλία που έχεις διαβάσει δεν μου προτείνεις;

Τα λέμε σύντομα....

Summer love #8

Ακόμη ένα βιβλίο έφτασε στο τέλος του. Όσο και να μου αρέσει να διαβάζω βιβλία, πάντα στεναχωριέμαι όταν τελειώνουν. Ειδικά αν είναι βιβλία που αγάπησα πολύ.

Το βιβλίο αυτό είχε λίγο από όλα. Αγάπη, έρωτα, όνειρα, φυγή, ανατροπή, φως, σκοτάδι, πόλεμο, ξενιτιά, εκδίκηση, πόνο, θάνατο, δικαίωση. Το ιδιαίτερο με το συγκεκριμένο βιβλίο-που νομίζω το συναντώ πρώτη φορά- είναι ότι παρόλο που γράφτηκε από γυναίκα, ο κύριος χαρακτήρας, μέσω από τα μάτια του οποίου βλέπουμε την ιστορία αυτή, είναι άνδρας. Όπως επίσης και το γεγονός ότι είναι το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο της Μαρίας Ρουσάκη για ενήλικες.

Ωραίο βιβλίο, που δεν κουράζει τον αναγνώστη. Αντίθετα, κατά τη γνώμη μου, θα ήθελα να έχει κι άλλο. Θα ήθελα σε κάποια σημεία να μου πει περισσότερα, να με ταξιδέψει περισσότερο για να είναι πιο μεγάλο το ταξίδι μου αυτό. Μου αρέσει πολύ να διαβάζω βιβλία που μιλούν για την εποχή εκείνη. Όπως και μου αρέσουν τα βιβλία που έχουν διλήμματα και πρέπει ο χαρακτήρας να κάνει τις επιλογές του. Μου αρέσει να βλέπω στο πέρασμα των χρόνων που οδήγησαν οι επιλογές αυτές κι αν ήταν οι σωστές ή οι λάθος. Και τί κάνει ο χαρακτήρας αυτός μετά. Μου άρεσε γιατί είχε αρκετούς χαρακτήρες διαφορετικούς μεταξύ τους.  Όλα αυτά σίγουρα το κάνουν ένα γεμάτο βιβλίο.

Παρακάτω μπορείς να διαβάσεις για την υπόθεση του βιβλίου.

Μόνο τα μάτια μένουν, Μαρία Ρουσάκη, Εκδ. Ψυχογιός, σελ. 332.

Το έχεις διαβάσει;

Τα λέμε σύντομα...

summer love #7

Σήμερα θα σου γράψω για τα 2 βιβλία που διάβασα τον τελευταίο μήνα.

Το σημάδι του Θεού, Romain Sardou, σελ. 477, εκδόσεις Λιβάνη

Θεανώ η λύκαινα της Πόλης, Λένα Μαντά, σελ. 489, εκδόσεις Ψυχογιός

Μου άρεσαν και τα 2 πολύ. Πάρα πολύ. Είναι τελείως διαφορετικά βιβλία, αλλά και τα δύο δε με άφηναν να τα αφήσω. Αυτό μου αρέσει σε ένα βιβλίο. Να σε συνεπαίρνει τόσο πολύ που να μη το χορταίνεις. Να φτάνεις στην τελευταία σελίδα του και να στεναχωριέσαι που δεν έχει άλλο. 

Το πρώτο είναι μυστηρίου και σε συνεπαίρνει γιατί θέλεις να καταλάβεις τί γίνεται, και γιατί. 

Το δεύτερο σε ταξιδεύει και σε πηγαίνει σε μια άλλη εποχή. Όμορφη, αλλά και δύσκολη. Σημαντική πάντως εποχή. 

Χρειάστηκαν 2 μόλις μέρες για να τα τελειώσω και τα 2 οπότε καταλαβαίνεις σίγουρα πως δεν είναι σε καμία περίπτωση βαρετά βιβλία. 

Τα έχεις διαβάσει;

Τί είδους βιβλία προτιμάς να διαβάζεις το καλοκαίρι;

Τα λέμε σύντομα...

summer love #6

Για ακόμη μία φορά θα σου γράψω για τα βιβλία που διάβασα τον τελευταίο καιρό.

Αλαίν ντε Μποττόν, Η παρηγοριά της φιλοσοφίας, Εκδόσεις Πατάκη, σελ. 329

Μονάλντι & Σόρτι, Το μυστικό, Εκδόσεις Διήγηση, σελ. 896

Δεν είμαι άνθρωπος που προτιμώ τα "φιλοσοφικά", "βαριά", "ποιοτικά", "ψαγμένα" ή όπως αλλιώς θέλεις να τα πεις, βιβλία. Το πρώτο λοιπόν βρέθηκε μπροστά μου και απλά το άνοιξα, και απλά το διάβασα. Είναι ένα ευχάριστο βιβλίο, του οποίου μπορεί να μη μου άρεσε η αρχή και το τέλος, αλλά μου άρεσε. Δεν το περίμενα. Είναι ένα ευχάριστο βιβλίο, όχι βαρύ, όπως θα περίμενε κανείς, που σε βάζει να σκεφτείς κάποια πράγματα χωρίς να σε προβληματίσει ιδιαίτερα.

Το δεύτερο βιβλίο, παρόλο που είναι από αυτά που προτιμώ να διαβάζω, με απογοήτευσε! Μου φάνηκε πολύ μπερδεμένο, και λες και ο σκοπός των συγγραφέων ήταν να γράψουν ένα τεράστιο βιβλίο, και έψαχναν τρόπο να γεμίσουν σελίδες  χωρίς να σκεφτούν πως αυτό αν δεν έχει το ανάλογο περιεχόμενο θα κουράσει και θα μπερδέψει τον αναγνώστη. Με κόπο το τελείωσα, γιατί ήλπιζα πως ίσως στο τέλος με κερδίσει.

Αν ψάχνεις να διαβάσεις κάτι, σίγουρα σου προτείνω το πρώτο.

Εσύ τι μου προτείνεις;

Τα λέμε σύντομα...

p.s. Αν θέλεις να διαβάσεις τη γνώμη μου για περισσότερα βιβλία, ρίξε μια ματια σε summer love #1, summer love #2, summer love #3, summer love #4, summer love #5.

Summer Love...

Πάνε μέρες από την τελευταία φορά που έγραψα εδώ.. Ένα πράγμα φταίει για αυτό! Η καλοκαιρινή μου αγάπη! Σταθερή κάθε χρόνο! Ποια; Το διάβασμα! Ναι, καλά διαβάσατε, το διάβασμα! Εδώ και 2 εβδομάδες περίπου δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο. Το ένα τελειώνω, το άλλο αρχίζω. Πήρα φόρα και δε σταματάω! Σήμερα λοιπόν θα σας πω λίγα πράγματα για τα βιβλία που διάβασα.

Ξεκίνησα με το Inferno του Dan Brown. Εκδόσεις Ψυχογιός, 667 σελίδες.

Είμαι από τα άτομα που τα βιβλία του Dan Brown μου αρέσουν πάρα πολύ και δεν με αφήνουν να τα αφήσω. Σε 1-2 μέρες το πολύ το διάβασα. Πάρα πολύ ωραίο και πάρα πολύ συναρπαστικό. Δε θα σας πω παραπάνω, γιατί μπορεί κάποιος να θέλει να το διαβάσει. Πάντως είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα βιβλία του, και θεωρώ πως απευθύνεται σε πιο ευρύ κοινό απ' ότι τα υπόλοιπά του.

Δεύτερο σε σειρά ήταν ο Κώδικας ντα Βίντσι και πάλι του Dan Brown. Εκδοτικός οικ. Λιβάνη, 604 σελίδες.

Αυτό μου πήρε περισσότερο καιρό να το τελειώσω διότι έχω δει την ταινία. Πράγμα που σημαίνει πως δεν είχα την αγωνία που έχεις όταν δεν ξέρεις τί πρόκειται να συμβεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μου άρεσε κι αυτό το βιβλίο πολύ.

Συνέχισα με Το έρημο σπίτι της Ρόζαμουντ Πίλτσερ, Εκδ. Ωκεανίδα, 186 σελίδες.

Πολύ ωραίο και αυτό. Πιο ευχάριστο, πιο απλό, και πιο μικρό από τα υπόλοιπα που διάβασα τις τελευταίες μέρες. Αγαπημένο μου βιβλίο της συγκεκριμένης είναι το Ψάχνοντας για κοχύλια.

Επόμενο Ο τελευταίος χορός της Victoria Hislop, Εκδ. Διόπτρα, 206 σελίδες.

Το συγκεκριμένο με απογοήτευσε. Παρόλο που έγραψε ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία(Το νησί) θεωρώ πως το συγκεκριμένο, ήταν απλά μια "πρόχειρη" δουλειά. Ή απλά μπορεί να ήθελε να γράψει ένα απλό κι εύκολο βιβλίο για την παραλία.

Τέλος, Η δύναμη της Rhonda Byrne, εκδ. οικ. Λιβάνη 250 σελίδες.

Δεν ξετρελάθηκα ούτε με αυτό. Πιστεύω πως η φήμη του είναι πολύ μεγαλύτερη απ' ότι θα έπρεπε. Και αυτό είναι ένα ευχάριστο απλό βιβλίο που δίνει "συμβουλές" για το πως να αντιμετωπίζουμε πολλά πράγματα στη ζωή μας.

Αυτή είναι λοιπόν η καλοκαιρινή αγάπη που κάθε χρόνο κάνει τις μέρες μου(και τις νύχτες μου) να περνούν και που δε μου αφήνει ιδιαίτερο χρόνο για άλλα πράγματα.

Τελειώνω ακόμη ένα βιβλίο σήμερα, αλλά για αυτό θα σας μιλήσω σε επόμενο post αν ενδιαφέρεστε και αν σας άρεσε και το συγκεκριμένο.

Καλό φθινόπωρο σας εύχομαι και τα λέμε σύντομα...